Znowu wernisaż, tym razem jednak nasz osobisty. Zakończenie projektu „Das Geburtstagsfoto”.
O godzinie 19.oo otwieramy najkrótszą wystawę świata. Będzie trwała tylko tyle, ile zajmie gościom ściągnięcie zdjęć z miejsc ekspozycji. Prawdopodobnie będzie to krócej trwało jak zawieszanie tych portretów. Zdjęć jest ponad 270. Dla mnie jest to najważniejszy moment tego projektu. Jest to swoisty performance czy też raczej happening. Piorun wie, nie znam tej nomenklatury. Sam akt odnajdywania i zdejmowania własnych wizerunków będzie filmowany i coś z tego powstanie, jak dorobię filozofię wyjaśniającą takie działanie
A ok. 20.oo będzie „wykon” muzyczny.( Tego słowa nauczyłem się od jurorów durnego programu który byłem zmuszony oglądać. Ale 2.44 zeta to im nie dam, wolę Tomkowi Cebo piwo postawić.)
Ten „wykon” to będzie dzwiękopis – „Orient Potockiego” – Dariusz Wojtaś/Dariusz Brzostek/Rafał Kołacki. Ten ostatni przyjechał prosto z koncertu duetu HATI - z Z'EV-em i grupą PAS - w USA na festiwalu –„ UNSOUND FESTIVAL NEW YORK LABS”. Jakiś dziennikarz zapowiadający ten występ zgubił literkę „o” w nazwisku Rafała i tak już metodą kopiuj- wklej poszło w świat. Od tej pory nazywa się Kłacki.
Natomiast Dariusz Wojtaś jest autorem jednego z najtrudniejszych zdań, jakie mi przyszło czytać ostatnio -
„W centrum zainteresowań artystycznych Dariusza Wojtasia sytuuje się konstruowanie waloryzowanego estetycznie otoczenia akustycznego budowanego w wyniku interakcji między sonosferą miejsca ekspozycji/występu a modyfikowanymi w czasie rzeczywistym dźwiękami zarejestrowanymi podczas nagrań w terenie.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz